BureauMaike

KRO-NCRV - De betekenis van levensbeschouwing

De afdeling Levensbeschouwing van KRO-NCRV wilde op een meer samenhangende manier werken aan (digitale) innovatie en formatontwikkeling. Hiervoor hadden ze meer inzicht nodig in hun publiek. Wat betekent het begrip ‘levensbeschouwing’ voor verschillende doelgroepen? En hoe kun je daarop inspelen met programmering?

Om hierachter te komen, richtte ik samen met de afdeling Innovatie een participatief onderzoekstraject in. Een interdisciplinair team deed enkele weken lang zelf onderzoek onder twee doelgroepen: de gelovige achterban van de omroep en een jonge groep niet-gelovigen. Hiervoor ontwikkelde ik creatieve werkvormen samen met het team. Zo  dronken ze koffie met bezoekers aan het Catherijnenconvent, lieten ze een koor tegeltjeswijsheden invullen en interviewden ze treinreizigers in speeddatevorm.

De uitkomsten vatte ik samen in een handzame matrix, met op de x-as ‘samen – alleen’ en op de y-as ‘denken – doen’. Dit gaf inzicht aan vier manieren waarop mensen met levensbeschouwing bezig zijn : reflecteren, behoren, ervaren en delen. Opvallend was dat de jongere doelgroep in eerste instantie erg gericht leek op ’alleen’ (het ‘ik’), maar dat de meest zinvolle ervaringen zaten aan de kant van ‘samen’. Dit terwijl de oudere groep al in eerste instantie gericht is op de ander. Zingeving lijkt vooral ingevuld te worden in relatie met andere mensen. De moodstates zijn per doelgroep verder uitgewerkt en dienen als rode draad voor formatontwikkeling en digitale innovatie bij deze afdeling van KRO-NCRV.